شب عاشورا

آقا دیگه بیا الغوث و الامان

فدای گریه هات یا صاحب الزمان

دلم گرفته ماتم خیمه ها

بیا که سینمون شده کربلا

ای وای ای وای

دل رئوف تو تحت فشار و

زخم دل حسین مرهم نداره و

تو گریه میکنی برای حرم

فدای گریه هات پدر مادرم

ای وای

آقا به ما بگو کجایی امشب و

فقط تو میشنوی صدای زینب و

صدای گریه ی همه تشنه ها

صدای پای عمع تو خیمه ها

ای وای ای وای

آقا اگه بدم برای آبروت

دست رو سرم بکش بخاطر عمو

بخاطر امیر صاحب الم

منو ببر برا دفاع از حرم

ای وای ای وای

گرفته خون شه برادر حسین

بال و پر حسین دلاور حسین

غریبی حسین و امشب ببین

امون میدن به شیر ام البنین

ای وای

دلش گرفته که بهش امون میدن

فرشته ها دارن تو خیمه جون میدن

میگن دیگه نباش کنار حسین

بری کنار تمو کار حسین

ای وای

میگن تو اون طرف همیشه سر بزیر

تو این همه سپاه بیا بشو امیر

تو خیمه ی شما که قحطه آبه

ولی ماها اسبامونم سیرابه

ای وای

غضب تو چشمای برادر حسین

می گه که زندگیم فدا سر حسین

من اومدم براش بمیرم فردا

دامن زهرا رو بگیرم فردا

ای وای

قیامتی شده کنار علقمه

فاطمه اومده برید کنار همه

الهی عباست بمیره مادر

نیزه به پهلوهات نگیره مادر

ای وای

شرمندم و از شه خونی شده اشکم

مادر حلالم کن که پاره شد مشکم

کشته منو خجالت از شیر خواره

فکر طناب و خواهر آواره

ای وای

حالا که اومدی مادر قد کمون

حسین داره میاد یکم دیگه بمون

باید ببینه من سرم رو پاته

بازم یکی از پسرات همراته

ای وای

یه جمله روضه شد روضه ی مو به مو

دست رو شونم بزار یه یا علی بگو

رو گونه جای دسته اون بی دین بود

بشکنه دستش چقدر سنگین بود

ای وای

عاشورا

میان میدان بلا    حلقه زدند اشقیا

دور عزیز فاطمه      هیچ کسی نزد صدا

چند نفر به یک نفر

به روی خاک علقمه     خسته نشسته فاطمه

بارش تیر و نیزه شد     گفت غریب کربلا

چند نفر به یک نفر

حسین بود محتذر        دید به پیکر پسر

نشسته تیر تا به پَر      گفت به قوم بی حیا

چند نفر به یک نفر

چو دید زینب حزین      سنگ جفا و شاه دین

حسینش افتاده زمین      کشید ناله ای خدا

چند نفر به یک نفر

دست یکی به موی او    سنگ یکی به روی او

دست یکی به پیرهن     به روی سینه جای پا

چند نفر به یک نفر

به روی خاک ها سرش      شمر به دست خنجرش

یکی پی عمامه اش        یکی به دنبال عباش

چندنفر به یک نفر

به پیش چشم مادرش     جدا شد از بدن سرش

اهل حرم به سر زنان     صدا زدند بچه ها

چند نفر به یک نفر

روضه شب دوم (کاروان کربلا)

رسیدیم و اینجا دل من تکان خورد

چه شد ناگهان مهمل من تکان خورد

رسیدیم و طوفان رسید است از حالا

چرا پرده ی مهملت رفت بالا

پس از سالها حال زینب خراب است

روی صورتم تابش آفتاب است

چه باید کنم سایه ی بر سر من

ابالفضل خاکی شده مهجر من

ببین اول کاری اوضاعمان را

دل آشوب زنهای در کاروان را

کمک کن توانی نمانده به پایم

رکابم شو از ناقه پایین بیایم

نرو از کنارم که زینب نمیرد

خدا از سرم سایه ات را نگیرد

تو هستی منم نیت خوب دارم

به پیش همه عزتی خوب دارم

خدایی نکرده نباشی تو عباس

من اذیت شوم از حواشی تو عباس

شما که نباشید دورم شلوغ است

بگو آنچه را که شنیدم دروغ است

بگو بی برادر نخواهم شد اصلا

گرفتار لشگر نخواهم شد اصلا

بگو حرمله تیرهایش شکسته

بگو زجر نامرد ، پایش شکسته

بگو خنجر شمر در خانه جا ماند

بگو ساربان مُرد ، دستش جدا ماند

بگو اسبها نعل تازه ندارند

برای جسارت اجازه ندارند

بگو کوفه همه با ما دوست هستند

علی دوست یا فاطمه دوست هستند

بگو توبه کردند ، اشرار کوفه

خرابه شده کوچه بازار کوفه