عاشورا

میان میدان بلا    حلقه زدند اشقیا

دور عزیز فاطمه      هیچ کسی نزد صدا

چند نفر به یک نفر

به روی خاک علقمه     خسته نشسته فاطمه

بارش تیر و نیزه شد     گفت غریب کربلا

چند نفر به یک نفر

حسین بود محتذر        دید به پیکر پسر

نشسته تیر تا به پَر      گفت به قوم بی حیا

چند نفر به یک نفر

چو دید زینب حزین      سنگ جفا و شاه دین

حسینش افتاده زمین      کشید ناله ای خدا

چند نفر به یک نفر

دست یکی به موی او    سنگ یکی به روی او

دست یکی به پیرهن     به روی سینه جای پا

چند نفر به یک نفر

به روی خاک ها سرش      شمر به دست خنجرش

یکی پی عمامه اش        یکی به دنبال عباش

چندنفر به یک نفر

به پیش چشم مادرش     جدا شد از بدن سرش

اهل حرم به سر زنان     صدا زدند بچه ها

چند نفر به یک نفر