اگر به عمق وقوع قربان و غدیر توجه کنیم به نقطه وصل هر دو نزدیکترمیشویم؛ مگر نه آنست که وقوع قربان را در انجام به عهد ابراهیم خلیل الله(ع) به سرسپردگی و اطاعت از امرالهی و قربانی نمودن اسماعیل ذبیح الله(ع) و هدیه آن به آسمان الهی برای شکست دادن کید شیطان و نیز مطیع بودن اسماعیل(ع)در برابر حکم الهی و امر ولایی و اطاعتش از فرمان ولی امرش برای رستگاری باید دانست؛حال آنکه وقوع غدیر را هم اطاعت در برابر وحی الهی برای اکمال و تکمیل رسالت و تکلیف نسبت به شروع حرکت ولایت و امامت در استمرار حرکت انبیاء برای تجلی بخشیدن به اراده الهی در رسیدن به سعادت انسانی باید دانست.

 

و همانا طلوع غدیر از امتدادا پیمایش و ظهور قربان که همواره ا طاعت محض و بی چون چرا ازفرمان الهی و ذوب شدن در چشمه جوشان حق و همراهی با انبیاء و اولیاء الله است.

 

و در گویش دیگرتبعیت محض ازولایت وامامت(ذوب درولایت است)ِهرآنچه ابراهیم خلیل (ع) درمقام آًزمایش ودفع فتنه پشت سرگذاشته مقدمه ای برای رسیدن به مقام والای امامت و ولایت بوده. خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید((واذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک لناس اماما))یعنی خدا ابراهیم را مورد آزمایشها قرار داد و او آن آزمایشها را به نهایت و اکمال رساند؛آنگاه خدا به او گفت:من تو را امام قرار میدهم.

 

و این نکته لطیفی است که عظمت مقام امامت را به خوبی نشان میدهد. و نیز به خاطر داشته باشیم که ولایت فقیه استمرار حرکت انبیاست.