مناجات امام زمان روز اول ماه محرم 

گریه دواست ، عاشق بیمار مانده را

چاره کجاست ، عبد گرفتار مانده را

کی می شود به چهره ی ماهت نظر کنم

نوری ببخش دیده ی خونبار مانده را

پر رویی مرا به بزرگی خود ببخش

تو عفو کن ، گدای طلبکار مانده را

کنعان میان گذرش بوی یوسف است

طاقت نمانده رهگذر زار مانده را

من را بخر اگر چه به دردت نمی خورم

کن سرفراز جنس به انبار مانده را

قلب مرا دوباره خودت سر به راه کن

از نو بساز خانه ی آوار مانده را

خواب از سرم پریده ز دوری کربلا

کی می بری حرم ؟ من بیدار مانده را

امروز در کنار تو ای صاحب عزا

سینه زنیم ، مسلم بی یار مانده را